سیاست‌های بنیاد راکفلر و سند NSSM200 برای سلطه بر دنیا/ آمریکا با کنترل جمعیت به دنبال سلطه بر منابع جهان است/ اشاعه محصولات تراریخته در ایران، به نام توسعه به کام غرب!

یکی از طرح‌های کسینجر به عنوان یکی از پیامبران پوشالی نظام سلطه برای کنترل جمعیت جهان استفاده از سند NSSM200 برای کنترل جمعیت در کشورهایی است که منباع غنی داشته و می توانند با رشد و توسعه مرگ آمریکا را رقم بزنند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از تیتریک، طی سنوات گذشته در آمریکا تظاهرات گسترده ای صورت گرفت و شعارهای "تسخیر والستریت" و "ما ۹۹ درصدی هستیم"، سر داده شد، اما آن یک درصد چه کسانی بودند که در ۴۰۰ شهر آمریکا علیه شان تظاهرات شد؟  
 
پاسخ این سوال "نظام سرمایه داری" است، نظامی که با کلید واژه "کنترل" همه چیز را در دست گرفته و ۹۹ درصد ناچار هستند از آن تبعیت کنند، کنترل از منابع تا پول، رسانه، ذهن، قدرت و جمعیت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 
یکی از مهم ترین مواردی که نظام سرمایه داری به دنبال آن است، کنترل غذاست، داستان از اینجا شروع می شود که زمانی آمریکا در جنگ ویتنام نتوانست پیروز شود تغییر استراتژی داد. 

      هنری کسینجر وزیر امور خارجه وقت آمریکا پیشنهاد داد اگر می خواهید بر دنیا حاکم باشید لازم نیست کشور گشایی کنید، بلکه با تحت سلطه قرار دادن دارو و غذا، ملت ها را فتح کنید.  
 
و اما یکی از کانون های قدرت آمریکا که سیاست های اعمالی آن را دنبال می کند بنیاد راکفلر است، فرزندان بیلِ دوره گردی که در فیلم های هالیوود روی بلندی فریاد سر می داد و اکسیر جوانی، داروی ضد سرطان و ... را در قالب تبلیغات مبالغه آمیز ارائه می داد.  
  بعدها فرزند بیل، یعنی جان دی راکفلر شرکت استاندارد اویل را راه اندازی کرد و امروز هیچ دانشگاهی نیست که ادعا کند از سیاست های تشویقی بنیاد راکفلر استفاده نکرده است و یا زمان تصدی یک پست، دوره کارورزی بنیاد مذکور را نگذرانده باشد.    امروز سایر دانشگاه های آمریکا سیاست خود را با بنیاد راکفلر هماهنگ می کنند و حتی بر سرفصل های آنها نظارت می شود و در واقع پیامبران پوشالی نظام سلطه، استراتژیست ها هستند و به احزاب مختلف آمریکا برنامه می دهند تا آنها بدانند در برابر هر دولت و ملتی چه استراتژی داشته باشند.          حجت الاسلام علی ارجمند نماینده ولی فقیه در جهاد کشاورزی استان البرز درباره استرتژی هنری کسینجر و سیاست های کنترلی آمریکا به خبرنگار تیتریک، می گوید:" کسینجر بهترین استراتژیست نظام سرمایه داری در جهان است و به گفته آمریکایی ها خدمات زیادی برای نظام سلطه به ارمغان آورده است.    یکی از طرح های کسینجر NSSM200 است که به عنوان یکی از ابعاد سیاست های کنترلی آمریکا شناخته می شود، طرحی که در مشروح آن آمده است ، در صورتی که جمعیت کشورهای در حال توسعه با ضریب رشد فعلی افزایش یابد، موجب بالارفتن انتظارات عمومی در میان مردم اعم از آموزش، اشتغال، بهداشت و مشکن خواهد شد و این ناپایداری در کشورهای دارای منابع غنی به منافع آمریکا ضربه خواهد زد.    در نتیجه افرادی مانند کسینجر به این نتیجه رسیدند که هر قدر جمعیت در قاره هایی مانند آفریقا زیاد شود، از منابع خام آنها بیشتر استفاده خواهد شد در حالی که به گفته این اشخاص اصل این منابع برای آمریکاست! همچنین جمعیت زیاد در آفریقا، آسیا و کشورهای در حال توسعهِ آن موجب هدر رفت منابع می شود لذا جمعیت را باید کنترل کرد.          امروزه متاسفانه شاهدیم در قاره آفریقا نازایی تا 30 درصد افزایش یافته و در کشور ما نیز این رقم 20 درصد است، در حالی که در انگلستان با وجود ضعیف بودن نژاد آنها صرفا 7 درصد نازایی دارند. شاید به ظاهر این اتفاقات شوم جدا از یکدیگر باشند اما تنها چیزی که آنها را مدیریت می کند برنامه منسجم بیناد راکفلر است.    سیاست های آمریکا حتی موجب شد که در آفریقا 20 میلیون نفر با سلاح گرم کشته شوند و میزان زاد و ولد در بین آنها به حداقل برسد، امروز نیز مسئله ترویج محصولات تراریخته و از بین بردن ذخیره های ژنتیکی به خاطر این است که جمعیت غیر یهودی جهان کاهش یابد که متاسفانه این طرح در آفریقا کلید خورد و در کشور ما نیز توسط عده ای واداده دنبال می شود.    کنترل جمعیت در ایران یکی از اشتباهاتی بود که بر اساس همان سیاست های کنترلی آمریکا شکل گرفت و رهبر معظم انقلاب نیز درباره آن فرمودند؛ 20 سال سیاست های جمعیتی  به تعویق افتاده است و در سه دهه اخیر غالب شعارهایی که بر روی کالاهای اساسی درج می شد " فرزند کمتر – زندگی بهتر" یا " دو بچه کافی است" بود، سوال اینجاست که پول این تبلیغات را چه کسانی می دادند؟          چرا زمانی که کشورهای استکباری به ما تجهیزات جنگی نمی دادند، سیل ورود داروهایی را شاهد بودیم که در راستای کنترل جمعیت انجام می شود؟! امروز نیز علی رغم اینکه در شدید ترین تحریم ها هستیم بذرها را مورد تحریم قرار نداده اند، آیا ذرت و سویای آمرسکایی تحریم می شود؟ آیا نباید شک کرد که چگونه می شود همه چیز را تحریم کرد که بذرها و اغذیه تحریم نمی شوند؟    در حال حاضر عده ای در تلاش هستند تا به تولید انبوه برنج های تراریخته در ایران بپردازند، این برنج محوصل موسسه غیر انتفاعی ایری در فیلیپین بوده و از کمپانی سینجنتا که متعلق به سوئیس است گرفته شده است، جالب اینکه در کشور سوئیس 3 دوره 5 ساله کاشت هر نوع محصول دستکاری شده ممنوع شده است.          اجازه کاشت و مصرف این محصول به شهروندان سوئیسی داده نمی شود اما در صفحه 61 کتاب علوم پایه هشتم آموزش و پرورش کشور ما از فوائد برنج طلایی تراریخته شرکت سینجنتا به عنوان نماد پیشرفت بشر در حوزه زیست فناوری یاد شده است"!.   ختم کلام اینکه ...    آیا وقت آن نرسیده است که دولتمردانی که شعار منافع ملی را سر می دهند به سیاست های کنترلی غرب توجه کنند و سلامت مردم را در راس امور قرار دهند؟ مسائلی که همواره رهبر معظم انقلاب نسبت به آنها تذکرات لازم را ارائه داده اند.    انتهای پیام/

منبع: دانا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۵۹۹۳۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سهم ۰.۳ درصدی ایران از صادرات صنایع غذایی جهان

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از اتاق بازرگانی ایران، ابوالحسن خلیلی، رئیس کمیسیون صنایع غذایی اتاق ایران با اشاره به آمار و ارقام موجود، میزان صادرات این بخش در سال ۱۴۰۲ را یک میلیارد و ۸۱۱ میلیون دلار اعلام کرد و گفت: این رقم نسبت به سال ۱۴۰۱ که برابر با یک میلیارد و ۵۸۰ میلیون دلار بوده، حدود ۱۴ درصد افزایش داشته است.

وی افزود: صادرات صنایع غذایی جهان در سال ۲۰۲۳ بالغ بر ۷۰۰ میلیارد دلار اعلام شده و نسبت صادرات صنایع غذایی ایران در این سال در مقایسه با صادرات صنایع غذایی در جهان، ۰.۳ درصد بوده است.

این فعال اقتصادی با بیان اینکه صنایع غذایی سهم ۳.۷ درصدی از تولید ناخالص داخلی و سهم ۱۸ درصدی از کل اشتغال صنعتی را دارد، گفت: سهم صنایع غذایی از ارزش‌افزوده بخش صنعت حدود ۱۱ درصد و سهم صادرات آن نیز ۳.۷ درصد از کل صادرات صنایع است. از سوی دیگر در حال حاضر ۸ هزار و ۳۰۰ واحد صنعتی ثبت شده با اشتغال ۳۶۱ هزار نفر و تولید ۴۰ میلیون تن فرآورده غذایی در کشور فعال هستند.

وی همچنین میزان صادرات این بخش در سال ۱۴۰۲ را یک میلیارد و ۸۱۱ میلیون دلار برآورد کرد و گفت: این رقم نسبت به سال ۱۴۰۱ که برابر با یک میلیارد و ۵۸۰ میلیون دلار بوده، حدود ۱۴ درصد افزایش داشته است.

خلیلی با نگاهی به ظرفیت‌های بی‌بدیل ایران در تولید انواع محصولات غذایی، تأکید کرد: اقلام عمده صادراتی در جهان عبارتند از محصولات لبنی، شیرینی و شکلات، نوشیدنی‌ها، گوشت و فرآورده‌های گوشتی و شرکت‌های ایرانی به ویژه در قالب برند حلال که متقاضیان فراوانی در کشورهای مسلمان و غیرمسلمان دارد، می‌توانند از فرصت‌های موجود بهره ببرند و حجم صادرات صنایع غذایی را افزایش دهند.

رئیس کمیسیون صنایع غذایی اتاق ایران خاطرنشان کرد: این بخش به دلیل دارا بودن مزیت‌های نسبی در صادرات، ایجاد ارزش‌افزوده، سطح اشتغال‌زایی بالا و توسعه فعالیت‌های کشاورزی می‌تواند نقش مؤثری در اقتصاد ایران بازی کند. بنابراین باید تأمین نیازهای آن را در اولویت قرار دهیم.

به اعتقاد این عضو هیأت نمایندگان اتاق ایران، افزایش تولید و امنیت غذایی، جلوگیری از صدور مواد اولیه خام کشاورزی، وابستگی کم به مواد اولیه وارداتی، پایین بودن میزان سرمایه‌گذاری در مقایسه با سایر بخش‌های صنعتی و انحصار تولید در برخی محصولات از جمله مزایای این صنعت است که با تکیه بر آنها باید زمینه تولید و صادرات آسان‌تر را برای آن مهیا کرد.

خلیلی در ادامه به مهم‌ترین چالش‌های صنعت غذای ایران اشاره کرد. به باور او فعالان صنایع غذایی ایران با نوسانات نرخ ارز و مشکلات عدیده در تأمین مواد اولیه بسته‌بندی، افزایش قیمت تمام شده با توجه به تصمیمات ارزی در داخل کشور، دخالت دولت در قیمت‌گذاری، شناسنامه‌دار نبودن بخش زیادی از محصولات کشاورزی و اعمال محدودیت‌های مقطعی در حوزه صادرات، مواجه هستند.

وی همچنین کمبود نقدینگی برای اصلاح زیرساخت‌ها و خرید دستگاه‌های بسته‌بندی جدید را به عنوان یک چالش جدی مطرح کرد و گفت: زمان طولانی چرخش سرمایه به دلیل فصلی بودن محصولات کشاورزی و پایین آمدن کیفیت مواد غذایی به دلیل شرایط نامناسب حمل و نگهداری در روند صادرات، معضل دیگری است که همچنان نتوانستیم برای حل آن، اقدام کنیم.

کد خبر 6100732